Tuesday, September 28, 2010

Little Mr. Sunshine

Little Mr. Sunshine!



Perhaps I will never understand how such a small thing wrapped in the most atrocious wrapper (ever) brings HUGE almost overwhelming happiness to us... such colossal joy incomparable to owning complete BRATZ collections.


Perhaps, I will be forever envious
(Nanay: " sorry anak, nakalimutan ko na kayo ni ate mo jan dahil kay dasdain. Nyahah! ) but more so, thankful that you are the source of our happiness now, not a smelly dog this time.



Perhaps your tatay will stop his grown up x-mas routine like hanging some grossly socks in the xmas tree, speaking aloud that "santa" would hear him " ano kaya ang ilalagay ni santa dito mamaya?" with that silly grin all over his face. If we find one this xmas, we'll have tita Arian blame for that.


Tita Karen can't wait to go home soon baby!

Buti na lang hindi ako diabetic.

Last year, madalas akong manilip... manilip ng ibang pahina. Nakakatawa lang kasi sa tuwing ginagawa ko yun, huhugot muna ako ng isang malalim na hinga with matching kabog ng dibdib pa yun bago ko tuluyang i-click yung link ng pahina na yun. Kulay brown na may touch ng darker brown papuntang yellowish tapos parang scrapbook yung pagkaka design. Pero hindi yung design ang tinitingnan ko dun, yung mga piktyurs saka mga sulat. Hmmm. Madami na ako nadiskubre kahit nuon pa. Nag asawa na pala sya at may anak na tapos ngaun bibinyagan na yung anak. Ewan lang kung yun yung unang anak na nakita ko o may bago nang baby. Minsan may comment pa akong nakita, " mahal, miss ka na nmin ni baby". Orange mother! Ouch pa sya dati ( hihihihi) pero ewan ba kahit na para akong sinasakal pag bumibisita ako sa pahina na yun, araw araw ko pa rin yung binubuksan. Halos isang taon na rin na hindi ako nagawi dun, ngaun lang ulet. Ang feeling? Parang nasayang oras ko. Hahahahaha!

Akalain ko ba nuon na dadating ako sa ganuong pagkalimot. Pagkalimot ng mga sakit, hinanakit, mga planong nasira, mga pangakong hindi natupad. Bitterness ika nga. Nawala lahat ng hindi ko man lang namalayan. Mga sugat na gumaling kahit hindi ko nilanggasan. Buti na lang hindi ako diabetic.   

Tuesday, September 14, 2010

YESYESYESYESYESYES

I dunno what's stopping me..but each time i try to blurt it out, the word sink back to the pits of my voice box.



What's wrong with the word YES?!? Bakit ang hirap sabihin??? 




Syet. 

Monday, September 13, 2010

How about a second try?

 I have come to realize that liquors, no matter how awful the taste is and how terrible the hang-over maybe, they deserve the second try.  



How awful can it get when it comes to loving? Dunno. But imma give it a try.. if I can.. when I can. 



Let's kampay to that! 



Friday, September 10, 2010

Extra lang po. :D

Ayaw ko maging bida sa sarili kong pelikula. Gusto ko maging EXTRA lang.

Bakit kanyo?

~ HERE COMES THE KONTRABIDAS IN RED STILETTOS- Pag bida, ang tema ay palaging " you and me against the world". Kalaban mo ang buong mundo.. ang mga magulang mo na napulot ka lang pala sa tae ng kalabaw.. boss mo sa trabaho na galit sayo sa napakababaw na mga dahilan, for example, dahil mas straight o mas kulot ang buhok mo sa kanya..mga kamag anak mo na gusto ka ipa-snipe dahil heiress ka pala hindi mo lang alam pero alam na ng buong mundo. Hindi ko tuloy maintindihan kung sinasadya ba na utak biya ang mga bida??

~ IPINANGANAK KANG MALAS LANG TALAGA? - Nung nalaman mo na ampon ka ( at long last after 50 years ) heto na ang soon to be reunion mo with your mayaman parents talaga, bigla nmn namatay sila sa isang aksidente na pakana nmn ng tita at tito mo na gustong makuha ang kayaman ng parents mo. Tsk tsk. Okay lang yan, may last will nmn ang matatalino mong magulang na nakatago sa isang vault. Syempre ang susi ay nasa pendant mo na suot suot mo simula nung bata ka pa. Pero dahil malas ka nga, naiwala mo din ito at napasakamay ng tita mo. Nakita nya yun sa ilalim ng punong mangga, sa may bandang kanan ng pinakamalaking sanga na nakaharap ng down south, perpendicular sa kalye malapit sa bahay nyo. Akalain mo yun, swerte tita mo. Samalantalang nasa harap mo na iyon nang buong tapang mong pasukin ang bahay nya isang gabi, pero hindi mo pa nakita.. kung ahas yun, natuklaw ka na nga. :))

~ IYAK LEFT, RIGHT, UP, DOWN, HERE, THERE AND EVERYWHERE, ROLL IT!! - Tanong lang ah, kelangan talaga pag iiyak palagi upclose? with matching pang sawi na song? Wala bang private moment? Yung tipong sarili mo lang, ikaw lang sa mundo mo, ikaw lang nakakarinig ng iyak mo? Pero BIDA nga eh, dapat lahat ng moments captured! So goodluck sa nosepicking trip. =))

~ PERFECTION IS A MUST! - Kelangan maputi lahat.. singit, kilikili,legs, tuhod, siko, panga, ngipin, kuko, talampakan, pati gilagid! Mahirap abutin ang level na yan dahil mas gusto ko mag pluck kesa mag shave. Nyahahahaha!! At yung gilagid ko ay kulay pula. Nyahahaha!Yung tuhod at siko ko'y maitim dahil madalas akong madapaKasalanan bang maging kakulay ang lupa? >:)



EXTRA -
pasulpot sulpot, minsan mahaba ang linya, minsan konti, minsan may iyakan na eksena, minsan galit, minsan pagod, minsan nagdududa, minsan pinagdududahan, minsan sakim, minsan mapagbigay, minsan nasasaktan, may glitches sa skin, frizzy ang buhok one day..the next day shines, nangangarap, nagmamahal, minsan nawawala sa spotlight, minsan bumibida.

Ordinaryong extra lang po AKO. Sa ingles:
EXTRAORDINARY ME. :d
♥UDD Rocks my world!♥